Hasco Du Manoir Noble

Bayla de la Bohémienne noire +

Lilyana Emergé de L' Amour

Ely-Lue Du Tchibo d'Ebene

Hallo ik ben Nadine en samen met mijn kinderen en 3 briards woon ik in het landelijke kempen in België.

Mijn verhaal met de briards begon niet zo positief.

In 2008  leerde ik voor het eerst de briards kennen.

We zagen online dat er een reu in het asiel zat en zouden hem gaan bezoeken samen met mijn klein hondje Lucky

De kennismaking met Lucky en de briard Boy verliep heel goed, samen een stukje gewandeld.

Zijn dikke kop en trieste ogen.

Helemaal vol vlooien, mager en heel kort geschoren haar, we namen we hem mee.

Hij zou een gelukkig leven krijgen, zijn haar zou groeien, hij zou een prachthond worden.

Thuis aangekomen kreeg hij meteen een bad, zijn geur was....

Zijn staart kwispelde hij tot bloedens toe, doordat er niks haar opstond.

Raakte hij iets met zijn staart dan bloede hij.

Samen gingen we op het gras liggen, Boy en onze kleine Lucky.

Hij genoot duidelijk van de knuffels.

Savonds in de keuken gebeurde er iets compleet onverwachts,  Boy had ons hondje in zijn muil en liep er mee naar buiten, 1 bloedspoor door de veranda tot de tuin, zelfs op de muren, hoe harder hij krijste hoe meer hij verscheurd werd,

Paniek in huis en een dolle gevaarlijke hond, hij liet zijn prooi niet los, het geluid ging door merg en been, asiel verantwoordelijke en dierenarts waren snel ter plaatse.

Boy werd ingeslapen...

Het liet me niet los.

Waarom, hij was zo lief daarvoor...

Na een onderzoek en getuigen dat er werkte, bleek dat boy mishandeld was geweest, in het asiel in veel te kleine bench moest zitten waar hij zijn poten niet kon strekken en niet kon rechtstaan in de te kleine kooi, ook dat er honden moesten vechten voor eten, de sterkste had eten...de andere niet.

Het asiel zou gesloten worden, veel beloftes maar het asiel... ze kwam er weer vanaf met een waarschuwing na 3 keer gesloten geweest te zijn.

Boy...Mijn lieverd, is gestorven door toedoen van mensen...

Nooit zal ik hem vergeten, mijn eerste briard.

Maar ik kon hem niet vergeten, waren briards niet stabiel ?

Waren ze te vertrouwen ?

Na even zoeken, kwam ik in contact met Tine snoeks.

Ik kende haar niet, maar met haar heb ik in deze moeilijke periode heel veel gechat,

Ze zat met puppies,

Ze zei me kom een keertje kijken naar mijn briards, Ze zijn echt lief en te vertrouwen.

Bij Tine aangekomen werd ik overweldigd door vrolijk rondlopende honden,

De kinderen begonnen met de prachtige langharige briards te spelen het waren echte knuffelaars ❤

De pups waren denk ik een week of 5 en zaten buiten te spelen,

Ohhh wat werd ik weer verliefd en  we wilden maar al te graag een pupje van de super lieve mama Babs.

Zo kwam Hasco Du Manoir Noble in mijn leven.

Tine koos hem voor mij, het moest bij mijn gezin passen, liefst een rustige beer.

En dat werd hij ook !

Een pracht van een fauve reu met een super lief karakter ❤

Een half jaar later was er een herplaatser in Duitsland, Bayla een zwart teefje.

Onze droom was nog een zwartje te hebben en zo kwam Bayla De la Bohémienne noir in ons leven.

Hasco & Bayla groeide uit tot prachtige sociale honden.

We besloten een kennelnaam aan te vragen, lieten hun gezondheids onderzoeken doen en ons allereerste nestje werd geboren.

Onze kennelnaam moest iets worden worden over de liefde van Hasco en Bayla.

Het werd 

Emergé de L'Amour ❤